БАСА на "ДРЕЊИЈАДИ" и "КРОМПИРИЈАДИ"

         Udruženje građana „Ruralni razvoj“ je nastavilo sa promocijom „petrovačkog sirca“ i „petrovačke base“ nastupajući 17.10.2015 na četrnaestim „Danima drvarske drenine“ i 24.10.2015 na osmim „Danima glamočkog krompira“.  Promocija petrovačkog gastronomskog brenda je ostvarila uspjehe na marketinškom i  trgovačkom polju, izazvala medijsku pažnju i proširila mrežu partnera i poslovnih veza, te možemo nastup ocjeniti kao višestruko uspješan.   

Posebno je značajno učvršćivanje veza sa prijateljima iz Drvara i Glamoča sa aspekta regionalnog povezivanja i mogućnosti zajedničkih nastupa u zemlji i inostranstvu prevazilazeći lokalpatriotske barijere koje su često u prošlosti bile kočničari saradnje i razvoja. Promocija petrovačkog sirca i base se odvija u okviru implementacije projekta „Tradicijom u budućnost“ , koji se realizuje uz pomoć ambasade SAD, te partnerskih opština Bosanski Petrovac i Petrovac –Drinić, te Nacionalnog parka „Una“ Bihać i Regionalnog Razvojnog Servisa  iz Drvara, a obuhvata segmente udruživanja, standardizacije, zajedničkog tržišnog nastupa i pripreme dokumentacije za zaštitu geografskog porjekla.   

U kontaktima sa organizatorima iz Drvara mogli smo saznati njihove napore za uspostavljanje saradnje sa partnerima sličnih resursa iz Austrije i Finske, te privlačenja investitora u cilju valorizacije raspoložovih resursa. Oni vide Drvar kao veoma značajnu sirovinsku bazu koju bi plasirali na zahtjevno evropsko tržište uz pomoć svojih izgrađenih tržišnih kanala, te sertificirane i kontrolisane proizvodnje.  Ostaje nam da vidimo šta će to značiti za male drvarske proizvođače koji se uglavnom sami snalaze u surovoj neoliberalnoj kapitalističkoj ekonomiji. Uglavnom, ovo je bila ubjedljivo najbolje organizovana „Drenjijada“, a organizatori dogodine planiraju proširenje manifestacije na tri dana uz tri scene i obogaćenje aktivnosti. Nadamo se da će zadržati ovogodišnji termin i da neće sa dvadesetak dana ranijim terminom biti ispolitizovana u izbornoj godini.

           S druge strane, Glamočaci su izgradili jasnu i prepoznatljivu robnu marku „glamočkog krompira“,  iskoristili izdašnost područja i pronašli recept za egzistenciju. Brojna poljoprivredna gazdinstva ostvaruju osnovne ili dodatne prihode kroz proizvodnju i plasman glamočkog krompira. Problem je što proizvodnja nije planirana, kontrolisana i  zaštićena , te pruža šansu mešetarima i nakupcima da uzmu svoj dio kolača. Opštinske vlasti rade na pronaženju investitora koji bi pokrenuo preradu krompira, po ugledu na predratnu „Glamu“, i pružio sigurnost u otkupu i zapošljavanju. Šta bi to značilo za mala poljoprivredna gazdinstva, koja se dosta uspješno snalaze na tržištu, da li bi ta otkupna cijena mogla dostizati sadašnjih 70 do 80 pf/ kg, da li bi se zadržala autohtonost???

Imajući u vidu sve navedeno možda bi se trebalo porazmisliti, naravno na adekvatnim nivoima vlasti, o opravdanosti formiranja regionalnih agro centara ???